first blood

Αν είσαι geek εργένης, φροντίζεις για ένα σωρό λεπτομέρειες. Όπως για παράδειγμα να ακολουθήσεις τις οδηγίες εγκατάστασης της συσκευής πλυντηρίου κατά γράμμα, και το γράμμα έλεγε να σιγουρευτείς ότι η συσκευή είναι εντελώς οριζόντια για να μειωθούν τα προβλήματα από τους κραδασμούς της φάσης του στυψίματος. Χρησιμοποιώντας ένα αλφάδι. Πέντε Ευρώ από τα χρώματα/σιδηρικά της γειτονιάς. Κομψότατο.

(εικονίζεται η συσκευή στο παρθενικό της ταξίδι)

Η μικρή -μετανάστρια- γοργόνα κολυμπάει νοτιότερα...

Ετοιμάζομαι για την επόμενη μετακόμιση και, μιας και μεταφέρομαι ξανά-μανά σε άλλο κράτος, προβληματίζομαι: Πόσες βαλίτσες να κουβαλήσω; Τί ρούχα να πάρω μαζί μου; Πώς να κυκλοφορώ;
To κύριο πρόβλημα έγκειται στη ζέστη και την ανάγκη σχετικά συντηρητικής ενδυμασίας. Προσπαθώ να βρω βαμβακερά ή εστω μεταξωτά μακρυμάνικα πουκάμισα, αλλά διαπιστώνω πως σχεδόν όλα τα "δυτικά" γυναικεία ρούχα είναι ή πολύ κοντά ή με πολύ βαθύ ντεκολτέ ή πολύ διάφανα ή όλα τα παραπάνω ταυτοχρόνως... Νομίζω πως τα εξειδικευμένα μαγαζάκια στο Nørrebro μπορεί και να κάνουν το θαύμα τους με πολύ ωραία πουκαμισάκια για την περίσταση.
Και έπειτα άλλα πρακτικά ζητήματα: Ο υπολογιστής μου έχει κλασσικό τριπλό δανέζικο φις, το πιστολάκι μου κλασσικό τριπλό ελληνικό (ναι, είναι πατέντα τρελού ηλεκτρολόγου) και ο φορητός εκτυπωτής είναι σούκου, που έλεγε η μαμά μου. Θα χρειαστώ αρσενικοθήλυκους και δεν ξέρω και 'γω τι άλλου τύπου αντάπτορες.
Και τέλος, πώς θα προσαρμοστώ χωρίς το πολυμνημονεμένο από το Ζαφ πλυντήριο; Στην Ελλάδα είχα ένα καταδικό μου, στη Δανία είχα το κοινόχρηστο της οικοδομής, τώρα θα έχω τα χέρια μου και κάποιο τοπικό απορρυπαντικό.
Νέα τάξη στην οικιακή μου οικονομία...

Dishwashing relativity

Παρόλο που ζω 3 σχεδόν χρόνια στην Κοπεγχάγη ακόμα δεν μπορώ να συνηθίσω το πλύσιμο πιάτων με βούρτσα. Ο Anders και η Stine γεμίζουν μία λεκάνη με ζεστό νερό, τρίβουν τα πιάτα και τα μαχαιροπίρουνά τους με τη βούρτσα, τα ξεπλένουν, κ.λ.π., κ.λ.π.

Μια οικονομική λύση για αυτούς είναι η ακόλουθη:

Μια πιο εξεζητημένη για τους επαγγελματίες του νεροχύτη είναι η εξής:

Ως παραδοσιακή Ελληνίδα, προτιμώ το κλασσικό κιτρινοπράσινο σφουγγάρι, κυρίως εκείνο του τύπου "Καλέ κυρία, πάρε 10 με 1 ευρώ", που εννοείται πως είναι εξαιρετικά δυσεύρετο εδώ.

Τελευταία, πάντως, ανακάλυψα μία συμβιβαστική λύση και το ξανασκέφτομαι. Στο κάτω-κάτω, η βούρτσα προστατεύει το μανικιούρ μου από το νερό και τα απορρυπαντικά...

Αυτοσυστήνομαι ή κάτι τέτοιο

2005, Μασούτης της γειτονιάς, κάπου στη Θεσσαλονίκη:
Πετάγομαι για ζυμαρικά και τοματοπολτό και πετυχαίνω το Ζαφ να διαλέγει αλλαντικά με περίσκεψη. Τον προσπερνώ και τρέχω στην πλησιέστερη εκνευρισμένη ταμία...

2008, μπροστά στο Fakta της γειτονιάς, κάπου στην Κοπεγχάγη:
Λέω hej στον τύπο που νομίζω πως είναι ντόπιος αλλά κάτι μου θυμίζει. Μετά από 2 μέρες και 10 μπύρες συνειδητοποιώ ότι είναι ο τύπος που διάλεγε τα σαλάμια! Μετά από 10 μπύρες καμιά δε μπορεί να είναι βέβαιη, όμως...

Miele W 4146 WPS

Κρατώντας τις ντόπιες παραδόσεις, αυτές που θέλουν το ελληνικό αρσενικό ακόμη και αν μένει μόνο του να βάζει την μητέρα του να πλένει τα ρούχα του, γλύτωσα επί χρόνια το θέμα της μπουγάδας, αλλά τώρα που μεγάλωσα και νιώθω αρκετά άντρας, αποφάσισα να αγοράσω πλυντήριο.

Κατόπιν επιφανειακής έρευνας, κατέληξα ότι πρέπει να αγοράσω κάτι από την Miele, που φαίνεται να είναι η Honda των πλυντηρίων ρούχων.

Αποφάσισα ότι το τέλειο πλυντήριο ρούχων για μένα είναι το Miele W 4146 WPS, ενεργειακής κλάσης Α, με βραβείο design RedDot, software upgradable από το internet, usb mp3 player, βαρόμετρο και ενσωματωμένη καφετιέρα.

Μέσω του skroutz.gr βρήκα ότι το καταλληλότερο μέρος για να το παραγγείλω ήταν το megamarket.gr, οπότε και έτσι έκανα.

Περιμένω με αγωνία να με ειδοποιήσουν για την παράδοση, και το πρώτο πράγμα που θα πλύνω θα είναι η συλλογή με τα αθλητικά μου παπούτσια.