Είμαι από αυτούς τους τύπους που δεν μπορούν να ξυπνήσουν το πρωί ή έστω να αποφύγουν τον πονοκέφαλο χωρίς μία ή και περισσότερες κούπες καφέ. Kατά τη διάρκεια της μέρας θα πιω μερικά φλυντζάνια ακόμα. Καμιά φορά βάζω γάλα, αλλά δεν αντέχω τη ζάχαρη, νομίζω πως χαλάει την -ομολογουμένως- πικρή του γεύση.
Το ράφι του καφέ μου διαθέτει αρκετούς τύπους καφέ και καφετιέρες, μπρίκια ή άλλα σκεύη: ελληνικό (ή τούρκικο, ανάλογα με το πως τον αποκαλεί ο καθένας), αραβικό με κάρδαμο, εσπρέσσο και φίλτρου διαφορετικών ποικιλιών.
Νες και γενικά στιγμιαίο δε διαθέτω, δεν τον συμπαθώ ούτε φραπέ ούτε ζεστό. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω και τα έτοιμα μίγματα καφέ (νερό+ φακελάκι= έτοιμος καπουτσίνο ή ιρλανδέζικος ή οποιοδήποτε άλλο είδος).
Πρόσφατα όμως άρχισα να αναρωτιέμαι: Να αγοράζω καφέ αλεσμένο ή σε κόκκους; Ποιός διατηρείται πραγματικά πιο φρέσκος; Και επίσης ποιό είναι ένα καλό μπρίκι αραβικού καφέ; Μμμ...