Ένα από τα πιο αηδιαστικά σνακ/ γλυκά εδώ στο βορρά είναι το
salmiakki, το οποίο, αν αυτοσχεδιάσω, θα ονόμαζα "αλμυρή γλυκόριζα" στα ελληνικά. Δηλαδή μιά αηδία, ακόμα και γλωσσολογικά. Αν κάποιος ήδη δεν αντέχει την γεύση της γλυκόριζας, δεν μπορεί να φανταστεί το μέγεθος της δυσάρεστης έκπληξης του salmiakki. Το salmiakki λοιπόν είναι καραμέλες γλυκόριζας στις οποίες προστίθεται χλωριούχος αμμωνία (ας με διορθώσουν οι γνώστες αν το ammonium chloride ονομάζεται αλλιώς στα ελληνικά). Η αμμωνία είναι αλμυρή και πικάντικη ταυτόχρονα, και έτσι συνθέτει την χαρακτηριστική, ξεχωριστή γεύση του salmiakki. Οι καραμέλες είναι σχεδόν πάντα χρώματος μαύρου -άντε σκούρου καφέ ή γκρι- και μπορούν να είναι μαλακές και κολλώδης ή σκληρές και στεγνές.
Last but not least, αν καταναλωθούν σε μεγάλες ποσότητες, έχουν καθαρτική δράση. Η φίλη μου η Εμίλια, γέννημα- θρέμμα της Φινλανδίας, υποστηρίζει πως στο φινλανδικό δημοτικό σχολείο οι δάσκαλοι ελέγχουν πόσα salmiakki τρώνε οι μαθητές κατά την διάρκεια σχολικών γορτών έτσι ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός στις τουαλέτες αργότερα. Τέλεια!
Για τους Φινλανδούς, πάντως, είναι κατι σαν εθνικό έδεσμα ή τουλάχιστον αυτή η εντύπωση μου έχει δοθεί. Οι υπόλοιποι δεν φάινονται να συγκινούνται
ανάλογα.
